ICH
HAD EINE DRUIM…
Gedruimp
door: Charlotte Ruijs-Janssen
Ich
druimde det 't Kunkelsorgel néét in eine kontener dreigde
terech te komme, maar det vanoet Remunj ein reddingsaksie waar gesjtart
om 't truuk nao hoes te haole.
Ich druimde det d'r ein grote hal waar gevonje, mit ein gooi klimaatregeling
veur zowaal 't mechaniek es 't houtsjniewerk (ich meinde de ECI te herkinne)
wo det orgel zich weer toes kos veule.
Ich druimde det ze dao good geregeld hadde det de boel neet kos aaffikke
en ouch nog ein gooi brandjverzekering hadde.
En toen kwaam dae druim pas good op gang:
Ich druimde det alle kirmesorgels die in Remunj sjtaon en die waat biejnao
nemes kint, allemaol nao die hal wolle komme. Ein prosessie trok door
de sjtad, opwaeg nao de ECI: mit netuurlik veurop 't grootste kirmesorgel
van Nederlandj de Ruth-38 van Hinzen, gevolg door zien kleinere zösterkes
de Ruth-33, 2 Ruth-36 orgels, de Wellerhaus-83 en de Gasparini-52, mit
traone in häör uigskes omdet 't döbbelorgel (de 2 Richter's-79)
d'r neet meer biej is omdat 't biej eine brandj in 1997 omgekomme is.
Netuurlik wolle de Richter-56 en de Ruth-36 van Graat auch mit en de Ruth-36
van Hoefnagels kwaam zelfs oet Zjwame! En waat waar ich bliej verras wiej
ich zoog det ouch nog de Maerelingk mit leep!
Ich druimde det gáns Remunj in de prosessie mit leep. Netuurlik
mochte de sjponzors veurop, gevolg door de burgemeister en de ganse gemeinteraod,
daonao kwame allemaol naozaote van alle beroemde kirmesfemilies van Remunj
(sommige van gans wiedeweg van euver de ganse waereld). Daonao alle kiendjes
van Remunj mit häör papa's en mama's dansend oppe meziek van
al die prachtig sjpelende orgels!
Ich druimde det, wiej ze aankwame biej de ECI, 't Kunkelsorgel al ederein
sjtong op te wachte en van bliedsjap de Kunkels-wals sjpeelde! Wonao de
Bisjop alle orgels zaegende.
De orgels sjproke aaf det ze edere zaoterdig veur de luuj wolle sjpele,
en veur de kiendjes van de sjole netuurlik gans veur nieks.
Ich druimde det det, veural in de fekansie-tied, zoväöl luuj
nao Remunj trok det ze dan edere daag aope wolle zeen, en van dae entree
betaalde ze dan häör ongerhaad.
Ein ech Stads Kirmes Orgel Muzejum in Remunj, want det sjtökske gesjiedenis
moog toch neet verlaore gaon!
En es ich nog langer had gesjlaope waem wit waat ich dan nog allemaol
had gedruimp!
Ich wol det d'r meer miense in Remunj ware die deze sjone druim mit mich
koste deile.
Bron:
www.historie.roermond.net
|